تولد محسن چاوشی و حافظ نظری در یک روز

تولد محسن چاوشی و حافظ ناظری در یک روز

 محسن چاوشی و حافظ ناظری دو خواننده‌ای که هر دو متولد هشتم مرداد سال 58 هستند و دوران کودکی خود را با صدای بمب و خمپاره گذرانده‌اند.

از قضا هیچ یک از این دو نفر متولد پایتخت نیستند و در شهرهایی متولد شدند که ناخواسته با جنگ مانوس بوده اند. محسن چاووشی در خرمشهر و حافظ  ناظری در کرمانشاه.

عجیب این که محسن هم اصالتی کُرد دارد  و جالب این که هر دو نفر طعم مهاجرت را چشیده‌اند. حافظ برای ادامه تحصیل در رشته موسیقی، به چند قاره آن‌سوتر و نیویورک رفته و چاوشی با گذراندن روزهای سخت‌تر از خرمشهر به کرمانشاه، تهران و مشهد کوچیده است. همین شباهت‌ها باعث شد تا در روز تولد 40 سالگی این دو نفر، به مسیری که در موسیقی در آن قدم گذاشته‌اند نگاهی بیندازیم و اوضاع هر دو را در راهی که پیموده‌اند، بررسی کنیم.

 چاوشی خواننده ای که در زیرزمین شروع کرد و آغاز حافظ از دانشکده پدر

خانه استاد شهرام ناظری بی‌شباهت به دانشکده موسیقی نیست. به همین دلیل است که می‌توان گفت حافظ از کودکی مشغول یادگیری موسیقی و آواز اصیل ایرانی بوده است. او تا هفت سالگی دف، سه تار و تنبور را آموخت و در 9 سالگی همپای پدر روی صحنه‌ کنسرت‌های داخلی و خارجی مشغول اجرا بود.

چاوشی در این سال‌ها اما، هنوز وارد دنیای موسیقی نشده بود. او در حین خدمت سربازی جزو یگان موسیقی بود و ساکسیفون آلتو می‌زد. او در همان سال‌ها، با چند فعال موسیقی آشنا و پایش به استودیوهای خانگی باز شد. در نتیجه اولین فعالیت جدی او با تولید آلبوم زیرزمینی «نفرین»، در سال 82 شروع و پنج سال بعد با آلبوم «یه شاخه نیلوفر» در سال 87، مجوزدار شد. در حالی که حافظ چند سال قبل‌تر، در سال 77، فعالیت خود در موسیقی را به طور رسمی آغاز کرده بود. این ماجرا ادامه پیدا کرد و چند سال بعد، چاوشی در ایران با گیتارالکتریک، راک می‌خواند و حافظ ناظری در آمریکا با سه تار، آواز ایرانی.

 محبوبیت محسن چاووشی و تنهایی حافظ ناظری

هم اکنون محسن چاوشی حدود دو میلیون نفر دنبال کننده در صفحه شخصی خود در اینستاگرام دارد و این رقم برای حافظ ناظری حدود 212 هزار نفر است. با این که حافظ با آهنگ سازی در پروژه عظیم «سمفونی رومی»، تلفیق موسیقی شرق و غرب، تشکیل گروه آهنگ سازان رومی-مولانا و اجرای کنسرت در 20 شهر ایران، گام بلندی در عرصه موسیقی ایران و جهان برداشت، اما از ظاهر امر چنین برمی‌آید که او هنوز نتوانسته است از زیر سایه اسم بزرگ پدر بیرون بیاید و هنوز قبل از هر چیز، او را حافظ پسر شهرام ناظری بزرگ می‌دانند. این در حالی است که چاوشی بدون داشتن این امتیاز بزرگ که برخی آن را ژن خوب می‌خوانند، طی مدت زمان 11 سال فعالیت رسمی خود، با انتشار 9 آلبوم رسمی، جایگاه ویژه‌ای در میان مخاطبان موسیقی داشته و هوادارهای دو آتشه‌ای دارد که او را سلطان موسیقی و صدای زخمی موسیقی ایران می‌دانند و هربار بعد از انتشار آثارش، برای خواننده محبوب‌شان غوغا به پا می‌کنند.

محسن چاووشی از شلوغی بیزار است و حافظ ناظری شیفته مشهور شدن

تفاوت‌های محسن چاوشی و حافظ ناظری تنها به سبک و سیاق خواندن نیست. با این که چاوشی سال‌های پرکاری را به لحاظ انتشار آلبوم، تک آهنگ و تیتراژ پشت سر گذاشته است اما اصولا نمی‌توان او را روی صحنه دید و در تمام دوران فعالیت هنری خود هیچ‌گاه کنسرتی برگزار نکرده است.

تعداد گفت‌و‌گوهای او با رسانه‌ها، به کمتر از انگشتان دست می‌رسد و به همین دلیل از تصویر او با عنوان گفت‌و‌گو روی جلد مجله و روزنامه‌ها هم خبری نیست. این دوری‌گزینی، حرف و حدیث‌هایی هم برای او داشته است که مهم‌ترینش به این عقیده برخی برمی‌گردد که صدای چاوشی تقلبی و دستگاهی‌ است. آن روی چاوشی اما، حافظ ناظری است. می‌توان گفت کمتر پستی در صفحه شخصی این خواننده وجود دارد که عکسی از او را نداشته باشد. همین موضوع حاشیه‌های زیادی را برای وی رقم زده است. اوج این حاشیه‌ها زمانی رقم خورد که حافظ، بعد از زلزله کرمانشاه به این شهر رفت و ویدئویی عجیب از خودش در کنار آوارها منتشر کرد.

مصنوعی بودن حس‌ها در این ویدئو، باعث شد عده زیادی این کار او را یک شوآف تمام عیار بدانند. این اتفاق بازخوردهای منفی زیادی داشت و تاثیر منفی بر محبوبیت او در ایران گذاشت.