عکس و توضیحاتی درباره مشهورترین نقاشی پابلو پیکاسو را در این بخش از سایت فراناز گردآوری کرده ایم. عکس بالا تجاوز به یک ملت را نشان میدهد که پابلو پیکاسو به تصویر کیشده است.
تابلو نقاشی «گرنیکا» از چپ به راست یک مادری را نشان میدهد که بالای جسد بیجان دختر کودکش زانو زده و سرش را به آسمان گرفته و داره درد خودش را فریاد میزند. کنار زن کله یک گاو نر است که سمبل فاشیسم و دیکتاتوری ژنرال فرانکو میباشد.
پایین تصویر در سمت چپ جسد یک سرباز مدافع دیده میشود که هنوز در دست راستش یک شمشیر شکسته گرفته. در وسط تابلو یک اسب است(سمبل پرولتاریا و زحمتکشان) که یک دست یک نیزه را از بالا با تنش فرو کرده. سمت راست اسب یک دختر جوان در حال فرار از سمت راست تابلو به طرف سمت چپ تابلو میباشد. در قسمت راست تصویر یک زنی است که در میان شعلههای آتش در حال سوختن است و دستهایش را سوی آسمان دراز کرده است…
نقاشی «گرنیکا» که در کنار نقاشی «دوشیزگان آوینیون» مهمترین و مشهورترین نقاشی پابلو پیکاسو میباشد، تجاوز به یک ملت را نشان میدهد. تابلوی گرنیکا در حال حاضر در موزه ملکه سوفیا در مادرید نگهداری میشود و نقاشی بسیار عظیمی است.
غیبت رنگها در این نقاشی باعث میشود حالتی مجازی از یک عکس سیاه و سفید از حادثهای واقعی به ذهن متبادر شود. اهمیت نمادین این نقاشی در حمایت از صلح و نشاندادن چهره کریه جنگ و فاشیسم آنقدر بالاست که یک کپی فرشبافیشده از گرنیکا بر سردر ورودی سالن شورای امنیت سازمان ملل متحد نصب شده بود.
خیلیها معتقدند گرنیکا مهمترین اثر پیکاسو و به نوعی بیانیه سیاسی او است. نمادهای مختلفی در این نقاشی دیده میشوند و تفسیرهای متفاوتی هم از آنها ارائه شده است. از مهمترین این نمادها میتوان به گاو و اسب اشاره کرد که در فرهنگ اسپانیایی اهمیت زیادی دارند. برخی میگویند گاو احتمالا نمادی از پیشروی سریع و خشونتبار فاشیسم در آن زمان و اسب هم نمادی از مردم شهر گرنیکا بوده است.
هراس شدید از مرگ و نابودی هم از دیگر نکاتی است که در گرنیکا توجه بیننده را به خود جلب میکند.
پابلو پیکاسو در سال ۱۹۷۳ میلادی درگذشت و دو سال بعد، ژنرال فرانکو که سالها اسپانیا را به وحشت و نابودی کشانده بود هم از دنیا رفت. پیکاسو علاقهای نداشت که تابلوی گرنیکا در زمان زمامداری فرانکو در اسپانیا به نمایش دربیاید و در نهایت هم تنها پس از مرگ فرانکو بود که تابلوی گرنیکا در اسپانیا ماندگار شد.
این تابلو در سال ۱۹۸۱ میلادی و توسط دولت جمهوری اسپانیا به این کشور بازگشت. خیلی از مردم اسپانیا معتقدند که این تابلو منحصر بفرد نباید در موزه باشد بلکه باید در ساختمان پارلمان اسپانیا باشد (یا شاید حتی در پارلمان اتحادیهٔ اروپا در اِستِراسبورگ)، به عنوان یک سمبلی که نمایندگان مجلس دائم به آن بنگرند و مواظب باشند که دوباره فاشیسم چنگالهایش را بر قاره اروپا نیفکند. البته یک نسخه از این تابلو نقاشی به صورت فرش دیواری بزرگ در دالان ورودی ساختمان سازمان ملل متّحد در نیویورک آویزان است