واریکوسل به بزرگ و واریسی شدن ورید های کیسه بیضه (پوستی که روی بیضه قرار دارد) گفته می شود. این بیماری از شایع ترین بیماری های مردان پس از بلوغ می باشد. واریکوسل شایع ترین علت کاهش تولید و کیفیت اسپرم و ناباروری در مردان است. این عارضه همچنین می تواند باعث جمع شدن بیضه ها شود. خوشبختانه اغلب واریکوسل ها به راحتی تشخیص داده می شوند، ولی اگر این بیماری علامتدار شود باید درمان جراحی صورت گیرد.
از جمله نشانه ها و علائم واریکوسل میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
سیاهرگ ها و سرخرگ ها جریان خون بیضه ها را برقرار می کنند. علت این بیماری کاملاً مشخص نمی باشد ولی بسیاری از متخصصان معتقدند زمانی این بیماری بوجود می آید که اختلال کارکرد دریچه های داخل سیاهرگی، مانع جریان خون مطلوب بیضه ها می شود. علت اولیه عملکرد ناقص دریچه های داخل سیاهرگی، گشاد شدن وریدها می باشد.این بیماری اغلب در دوران بلوغ و معمولاً در سمت چپ اتفاق می افتد و علت آن به وضعیت قرارگیری سیاهرگ بیضه چپ مربوط است. علاوه بر آن وجود این بیماری در بیضه یک سمت می تواند تولید اسپرم را در هر دو بیضه تحت تأثیر قرار دهد.
درمان واریکوسل شامل موارد زیر می باشد:
بیشتر مردانی که به واریکوسل مبتلا بوده اند، در باروری مشکلی پیدا نکرده اند. با این حال، میزان ناباروری در میان افرادی که واریکوسل دارند، بالاتر از افرادی است که به این بیماری مبتلا نبوده اند. این تفاوت ممکن است به این دلیل باشد که واریکوسل با توانایی بدن برای ساختن و ذخیره اسپرم در ارتباط می باشد.
در تحقیقی که در سال 2014، انجام گرفت، سوابق پزشکی 816 مرد که مشکل ناباروری داشتند را گردآوری کردند و تقریبا یک سوم از آنها، به واریکوسل مبتلا بودند. این تحقیق نشان داد که بعضی اوقات و نه همیشه، واریکوسل، یکی از دلایل ناباروری است.
تحقیقی نیز در این مورد که آیا درمان واریکوسل میتواند باعث بهبود باروری شود یا خیر، در حال انجام می باشد.
با تجزیه و تحلیل یک تحقیق که در سال 2014 انجام گرفته بود، بعضی از شواهد نشان داد که درمان واریکوسل ممکن است باعث بهبود باروری شود، مخصوصا اگر علت ناباروری زن و شوهر تشخیص داده نشود. با این حال، محققان می گویند که شواهد در این زمینه، ضعیف است و به تحقیقات بیشتری نیاز می باشد.
نگرانی عمده در رابطه با واریکوسل این است که ورم رگ ها، امکان دارد به تولید اسپرم آسیب برساند و تعداد اسپرم را کاهش دهد. در افرادی که تولید اسپرم آنها در حد متوسطی می باشد، بعید به نظر می رسد که واریکوسل باعث ناباروری آنها گردد.
زمانی که یک زن و شوهر قادر به باروری نیستند، انجام آزمایشات مختلف (آزمایشاتی مانند شمارش تعداد اسپرم)، لازم و ضروری می باشد. نباید اینگونه تصور کرد که واریکوسل لزوما و به تنهایی باعث ناباروری می شود.
دور نمای درمان واریکوسل برای مردانی که این نوع درمان را انتخاب می کنند، نسبتا خوب است. تحقیقی که در سال 2014 درباره مردانی که تعداد اسپرم آنها کم بود و واریکوسل نیز داشتند، نشان داد که عمل جراحی قادر به افزایش تعداد اسپرم آنها به میزان 2.4 تا 11.6 میلیون در هر میلی لیتر می باشد.
با این حال، این مطالعه نشان داد که میزان باروری نسبتا کم بود. از میان 102 شرکت کننده، 17 زن و شوهر، توانستند به طور طبیعی باردار شوند. این مطالعه نشان می دهد که درمان، باروری را افزایش می دهد، اما باعث بهبودی ناباروری در تمام مردان نمی شود.
مردانی که عمل واریکوسل انجام داده اند و یا سابقه ناباروری دارند، باید با پزشک خود درباره خطرات و مزایای این نوع درمان مشورت کنند. در بیشتر موارد، عمل جراحی بی خطر ترین گزینه برای افزایش باروری می باشد. در سایر موارد، زن و شوهر می توانند با انجام تکنیک های باروری مانند تلقیح داخل رحمی (IUI) و لقاح آزمایشگاهی (IVF)، نتایج خوبی را به دست بیاورند.
هیچ گونه شواهدی مبنی بر این وجود ندارد که واریکوسل می تواند باعث ناباروری یک مرد شود. در 10 تا 20 درصد از مردان، پس از عمل جراحی، واریکوسل دوباره بر می گردد.
مردانی که متوجه تورم رگ های بیضه ها می شوند، نباید اینگونه تصور کنند که با مشکل باروری روبرو هستند، اگرچه که ممکن است بخواهند با پزشک خود درباره خطر آن، مشورت کنند.