در این مقاله درباره افرادی که قصد تغییر جنسیت را دارند و همچنین تشخیص افراد ترنس و بهترین سن برای جراحی تغییر جنسیت را می خوانید. با سایت فراناز همراه باشید.
در این شرایط گاهی خانوادهها نیز به جای اینکه مرهم زخمشان باشند، نیشتری میشوند به قلب و روحشان. شرایط فیزیولوژیکی این بیماران باعث شده آنها در مسیر زندگی با فراز و نشیبهای زیادی مواجه شوند، خیلیهایشان در این راه آزار میبینند و مورد سوءاستفاده قرار میگیرند و سرخورده میشوند و حتی شاید کارتنخواب و خیابانگرد هم شوند یا از بد روزگار به سوی بزهکاریهای دیگر کشیده شوند.
با این حال همه درها روی بیماران دوجنسیتی بسته نیست. جراحی آخرین راه برای خلاص کردن بیمارانی است که از اختلال هویت جنسی رنج میبرند تا آنها بتوانند در سالهای باقیمانده از عمرشان یک زندگی عادی بدون احساس دوگانگی بین زن یا مرد بودن را تجربه کنند.
امروزه بیماران زیادی در دنیا خواهان انجام جراحی تغییر جنسیت هستند یا تحت این عمل قرار گرفتهاند. همین موضوع بهانهای شد تا با دکتر بهرام میرجلالی، فوق تخصص جراحی تغییر جنسیت و اولین جراح تغییر جنسیت به گفتوگو بنشینیم.
دکتر میرجلالی از سال 56 تاکنون بیش از 1500 جراحی تغییر جنسیت انجام داده و همچنین بیش از 50 جراح تغییر جنسیت را در ایران تربیت کرده است.
وی که 45 سال است جراحیهای تغییر جنسیت در ایران انجام میدهد، تاکید میکند با وجود هزینه چشمگیر جراحیهای تغییر جنسیت در دنیا، این جراحی در کشور ما براساس استانداردهای روز دنیا با همان امکانات و تجهیزات پزشکی و با هزینههای به مراتب کمتری انجام میشود.
ترانس سکشوال یا TS جزو اختلالات هویت جنسی محسوب میشود. اختلالات هویت جنسی یعنی مشکلاتی که یک فرد در باور و پذیرفتن جنسیت خودش دارد و در واقع با رفتار و منش اجتماعی جنس دیگری در اجتماع زندگی میکند.
ترنس سکشوالها را جزو آخرین گروه اختلالات جنسی قرار میدهند که تعداد خیلی کمیرا در هر جامعهای شامل میشوند و براساس آمار از هر صد هزار نفر، سه تا چهار نفر مبتلا به این بیماری هستند.
خیر. به هیچ وجه یکدفعهای نیست. در واقع این زمینه از کودکی وجود دارد و حتی میشود گفت یک زمینه ژنتیکی هم دارد و از زمان جنینی که کودک در بدن مادر است این اختلالات شکل میگیرد.
مثلا یک پسر بچه از سن سه، چهار سالگی دنبال بازیهای جنس خودش نمیرود یا در مدرسه نمیتواند با همکلاسیهایش بجوشد و بازی کند و این موضوع در دوره بلوغ خیلی مشخصتر بروز پیدا میکند. در سن بلوغ همین بدنی که مذکر یا مونث ساخته شده از خودش عوارض و علائم جنسی نشان میدهد.
آنها نمیتوانند این تغییرات را بپذیرند و دلیل اصلی آن را هم نمیدانند و همین موضوع تعارض خاصی در آنها ایجاد میکند که گاه باعث درگیر شدن آنها با خانواده و اطرافیان نیز میشود.
پزشکان و محققان پس از ده سال بحث و بررسی توانستند بفهمند در مغز چه اتفاقی رخ میدهد. در مغز انسان قسمتی به نام هیپوتالاموس وجود دارد که خودش از قسمتهای مجزایی تشکیل شده که یکی از آنها مشخصکننده جنسیت و رفتار انسان است.
این نقطه در تیاسها واژگون شده است. البته این فعلا تنها چیزی است که توانسته اند کشف کنند. مثلا برای یک پسر، آن بخش از هیپوتالاموس دخترانه است و برای یک دختر، پسرانه شکل گرفته است. اصولا این ناهماهنگی یا اختلال در دوران جنینی اتفاق میافتد.
متاسفانه اغلب بیماران ترانس سکشوال با همجنسگراها اشتباه گرفته میشوندو به همین دلیل هم از سوی جامعه با رفتارهای ناخوشایندی مواجه میشوند، در حالی که این دو گروه زمین تا آسمان با هم متفاوت هستند. همجنسگراها از جنسیت خودشان کاملا راضی هستند. در حالی که بیماران تیاس با هویت جنسیشان مشکل دارند و نمیتوانند با آن کنار بیایند.
توجه کنید کودکی که از چهار، پنج سالگی با یک چنین ناهماهنگی رشد کرده، زمینه شکست قوانین در او خیلی بیشتر است، زمینه بروز اختلالات روانی نیز در او قویتر است چون توقعاتش از زندگی چیزهای دیگری است. این افراد بسیار حساس و شکننده هستند.
کسانی که عمل نمیشوند در همین تضاد جسم و روح مجبورند زندگی کنند و متاسفانه بیشتر از یک سوم آنها حتی خودکشی میکنند. کسانی هم که عمل میشوند، اگر شرایط خانوادگی و اجتماعی مساعدی نداشته باشند و زیر نظر روانپزشک دوره مشاوره بعد از عمل را نگذرانند، احتمال خودکشی در آنها هم وجود دارد، آن هم نه به دلیل تضاد روحی و جسمیبلکه به دلایل اجتماعی.
وقتی فرد بیمار از روانپزشکی که زیر نظر او بوده نامهای برای ما میآورد که گویای وجود چنین مشکلی در اوست، به این ترتیب کار اصلی شروع میشود. این بیمار باید به دادسرا فرستاده شود تا در دادسرا پس از انجام مراحل قانونی به پزشکی قانونی برای بررسی بیشتر معرفی شود. در کمیسیون پزشکی قانونی بعد از مجموعهای آزمایشها، معاینات پزشکی و مشاورههای روانی رای نهایی صادر میشود که همان برگه پزشکی قانونی و مجوز نهایی عمل جراحی است، همین روند ممکن است حداقل شش ماه طول بکشد.
متاسفانه این روند طولانی باعث نارضایتی بیماران میشود که عواقب آن بعد از جراحی خود را نشان میدهد یعنی خیلی از این افراد بعد از جراحی دیگر تمایلی ندارند دورههای مشاوره را ادامه دهند، چون این کار را خستهکننده میدانند.
تقریبا تعدادشان مساوی است، اما مردها حدود 2 تا 3 درصد بیشترند. مثلا از 100 مورد 52 مورد پسر هستند که میخواهند دختر شوند و 48 مورد دختر هستند که قصد دارند پسر شوند.
در این میان، درصد کسانی که عمل میشوند و کسانی که احتیاج به عمل دارند، متفاوت است. کسانی که مرد هستند چون بیشتر در اجتماع هستند و بیشتر دیده میشوند و حتی ممکن است بیشتر با واکنشهای منفی اطرافیان مواجه شوند بیشتر متقاضی جراحی هستند؛ اما دختری که حجاب دارد کمتر برای عمل مراجعه میکند چون شرایط ظاهری و رفتارهایش طوری نیست که چندان در اجتماع جلب توجه کند.
از لحاظ جراحی بهطور کلی تفاوت وجود دارد. جراحی مردی که میخواهد به زن تبدیل شود منطقیتر و آسانتر و طولانیتر است، اما در مورد زنهایی که قراراست مرد شوند هنوز عملی که بتواند در آنها به نوعی توان رابطه جنسی ایجاد کند کشف نشده است.
البته از لحاظ روانی و اجتماعی برعکس است. یعنی آنهایی که زن هستند پس از جراحی هم خصوصیات یک مرد کامل را پیدا میکنند هم از لحاظ اخلاقی و هم رفتاری، اما برعکس برخی مردهایی که زن شدهاند فقط رفتارها و حرکات لوس و اغراق شدهای را به نمایش میگذارند .
اینها بچهداری و خانهداری هم میکنند. در کل زنها بهتر در جامعه پذیرفته میشوند. اغلبشان ازدواج میکنند و شغل دارند، اما امکان بچهدار شدن ندارند. زیرا فقط بخش ظاهری و بیرونی بدن مورد اصلاح قرار میگیرد. مثلا با تزریق هورمون مردانه برای اینکه ریش دربیاورند یا تزریق هورمون زنانه برای اینکه چهرهشان از حالت مردانه خارج شود، تلاش میکنند بخش بیرونی بدنشان را اصلاح کنند.
بله، متاسفانه همینطور است، این موضوع هم خیلی وقتها برایشان گران تمام میشود و حتی گاهی کار به متارکه در زندگی مشترک هم ممکن است کشیده شود، زیرا برخی از این بیماران پس از جراحی ترجیح میدهند واقعیت را به طرف مقابلشان نگویند و صرفا عنوان کنند که به دلیل یک بیماری خاص تحت جراحی قرار گرفتهاند. البته این تنها دلیل به مشکل خوردن این بیماران پس از انجام جراحی و ازدواج نیست.
متاسفانه دیده میشود پسرهایی که تبدیل به دختر میشوند، پنهانکاری نیز در آنها بیشتر است. این دخترها پس از جراحی معمولا تبدیل به دختران زیبایی میشوند که خیلی به خودشان میرسندو میخواهند همواره در معرض توجه جنس مخالف قرار بگیرند. این افراد معمولا زودتر موفق به انتخاب همسر میشوند، اما واقعیت را به طرف مقابلشان نمیگویند.
بله. در شیراز زوجی را میشناسم که با هم ازدواج کردهاند و یک فرزند هم دارند البته از طریق رحم اجارهای، چون در غیر اینصورت امکان فرزنددار شدن وجود ندارد.
این جراحی در زمره جراحیهای سخت است که بسیار هم زمانبر است. در جراحیهای تبدیل دختر به پسر، هر جلسه جراحی پنج ساعت طول میکشد. در مرحله اول باید بدن از مشخصات زنانه آزاد شود، مانند سینه و رحم و تخمدان در مرحله دوم باید پروتزهای لازم برای تبدیل به جنسیت مخالف گذاشته شود که این کار هم حداقل چهار ساعت طول میکشد.
در مرحله دیگر باید فقط روی ناحیه جنسی کار کرد که این مرحله خودش بهطور مجزا چندین ساعت زمان نیاز دارد پس میبینید حداقل به چند جلسه عمل نیاز است.
البته جراحی تبدیل مرد به زن هم گاهی در دو مرحله انجام میشود. اول ارگانهای جنسی مردانه باید برداشته شود و سپس ارگانهای جنسی زنانه باید در بدن قرار داده شود.
جراحیهای تغییر جنسیت در ایران تا چه اندازه موفقیتآمیز است؟ شنیده شده برخی بیماران با عوارض بعد از جراحی مواجه میشوند و حتی نیاز به جراحیهای مجدد پیدا میکنند.
بله. متاسفانه موارد زیادی دیده شده و البته شاید بخشی از این موضوع اجتنابناپذیر هم باشد چون این جراحی کار بسیار سختی است. شاید ضروری باشد در این زمینه هشداری هم به بیماران بدهم. قطعا وقتی قراراست پزشکی را برای جراحی انتخاب کنند دقیق بررسی کنند و سپس به این کار مبادرت ورزند. در موارد بسیاری دیده شده برخی پزشکانی که دست به این جراحیها میزنند از تخصص لازم برخوردار نیستند و همین نداشتن مهارت برای بیماران گران تمام میشود و آنها را مجبور به جراحیهای چند باره میکند در حالی که پزشک بعد از عمل ممکن است زیر بار اینکه کارش را بدرستی انجام داده نرود.
اکنون تعدادی از بیماران ما را همین افراد تشکیل میدهند که بعد از ناموفق بودن عمل اول و عوارض آن حالا برای جراحی مجدد به پزشک دیگری مراجعه میکنند تا شاید در جراحی دوم مشکلشان حل شود، اما حتما خودتان هم قبول میکنید که دستکاری مداوم بدن کاری با ریسک بالاتر است.
بله. یک بخش از این موضوع به هزینه بالای جراحی تغییر جنسیت در دنیا برمیگردد که چون این رقم در کشورما کمتر است، برخی بیماران ترجیح میدهند این کار را در ایران انجام دهند.
تکنیک همان است که در همه دنیا انجام میشود، اما این جراحی جنبه شخصی هم دارد. انتخاب روش جراحی بین پزشکانی که عمل تغییر جنسیت را انجام میدهند متفاوت است و هر پزشکی با توجه به تجربهای که در سالهای کارش کسب کرده روش خاص خودش را برای جراحی انتخاب میکند.
حدود ده تا 12 میلیون تومان. البته این هزینه خیلی به انصاف پزشک بستگی دارد گاهی ممکن است یک همکار پزشک ببیند بیمارش توان پرداخت این مبلغ را ندارد بنابراین از دستمزدش کم میکند البته این را هم بگویم هزینه این جراحی در خارج از کشور بسیار بیشتر و حداقل حدود 17 تا 25 هزار دلار است.
متاسفانه اکثر بیماران ما که برای جراحی مراجعه میکنند از نظر وضع اقتصادی و توان مالی در شرایط نامطلوبی هستند و توان پرداخت چنین مبلغی را ندارند حتی خیلیهایشان از خانواده طرد شدهاند پس ممکن است برای تامین این هزینه به هر آب و آتشی بزنند و در این میان آسیبهای زیادی هم تهدیدشان کند.
طبیعی است وقتی پایشان به مطب یا کلینیک میرسد همه تلاششان را میکنند که بتوانند از پزشکشان تخفیف بگیرند. اصلا ما در جراحیهایمان بخشی را از بیمار و بخش دیگر را از بهزیستی میگیریم و مقداری هم از سوی صندوق خیریه ویژه این بیماران پرداخت میشود.
متاسفانه در موارد زیادی بیشتر از اینکه وضع و حال بیماران توجه من را به خود جلب کند، این برخوردهای والدین آنهاست که جالب وقابل تامل است.
در این سالها با برخوردهای متفاوتی از والدین مواجه شدهایم حتی گاهی خیلی جدی کار به تهدید جانی هم رسیده است که البته خوشبختانه در نهایت این زور خود بیماران بوده که با مشاورههای پی در پی ما به مخالفتهای سرسختانه برخی والدین چربیده است. پدری همراه پسرش به اینجا آمده بود. پسری با پوشش کاملا مردانه و رفتار و حرکات کاملا دخترانه. این پدر میگفت اگر به پسر من دست بزنید و او را جراحی کنید، مطمئن باشید که زنده نمیگذارمتان.
در یک مورد دیگر یک بیمار بیش از 20 بار آمده و رفته و حتی مبلغی نیز بهعنوان ودیعه جراحی نزد بنده گذاشته، اما چون پدر و مادرش حاضر به پذیرفتن این مشکل نبودند اجازه جراحی را به فرزندشان نمیدادند.
نتیجه این شد که بعد از 18 جلسه مشاوره با پدر و مادر توانستم روشنشان کنم چقدر فرزندشان از این بابت در عذاب است و آنها را به این جراحی راضی کنم.
براساس قانون تا قبل از هجده سالگی رضایت والدین قطعا باید باشد، اما از هجده سالگی به دلیل رسیدن فرد به سن قانونی صرفا رضایت خود بیمار و تائیدیه پزشکی قانونی کافی است.
البته در این میان از نکتهای مهم نباید غافل شد، خود من به انجام جراحی بدون رضایت والدین راضی نیستم و شاید خیلی از همکاران بنده نیز همین طور باشند. مهمترین دلیلش هم این است که بعد از جراحی حمایت و همراهی خانواده از بیمار تی اس بسیار اهمیت دارد. پدر و مادر و خانواده هر فرد مبتلا باید در زمینه بیماری فرزندشان آگاه باشند زیرا مهمترین مشکل ما در مواجهه با این بیماران ناآگاهی والدین آنها از شرایط خاص فرزندشان است.
متاسفانه حتی در جامعه در سطوح مختلف گاهی در میان همکاران بنده در حوزه روانپزشکی و روانشناسی، پزشکانی را میبینیم که از ارتباط برقرار کردن با این بیماران اکراه دارند.
یک روز یک آقای حدود پنجاه و پنج ساله به من مراجعه و برایم تعریف کرد از کودکی بیماری تی. اس داشته، اما کسی به آن توجه نکرده است. این بیمار با همین شرایط ازدواج کرده و بچهدار هم شده است.
یادم میآید آن زمان به او گفتم تو که تمام این سالها با این شرایط زندگی کردهای حالا این چند صباح باقیمانده از عمر را هم با این شرایط کنار بیا. اما آن بیمار جواب جالبی به من داد. گفت: من یک عمر آنطور که بودم، زندگی کردم، اما حالا میخواهم آنطور که دوست دارم باشم، زندگی کنم و بمیرم.
در واقع او میخواست باقیمانده عمرش را با جنسیت واقعیاش زندگی کند. من هم جراحی این بیمار را بر عهده گرفتم و الان این بیمار خانم مسنی است که مزرعهای در شمال کشور دارد و آنجا زندگی میکند و هراز گاهی هم به من زنگ میزند.
پسر یکی از پرستاران خودمان که به دلیل اصرار زیادی که داشت و از وضع خودش ناراضی بود حتی صبر نکرد که به هجده سالگی برسد و در همان پانزده سالگی تن به جراحی داد. البته زمانی که این عمل را انجام دادیم هنوز موضوع گرفتن مجوز جراحی از پزشکی قانونی مطرح نبود و همین که دو روانشناس میگفتند فرد به این بیماری مبتلاست کفایت میکرد و ما پزشکان میتوانستیم آن فرد را عمل کنیم و حالا او یک بیمار سی ساله است.
بهترین سن برای جراحی 18 تا 21 سال است، زیرا تا آن زمان تقریبا همه تغییرات فیزیولوژی مربوط به دوران بلوغ در افراد انجام شده و قطعا میزان موفقیتآمیز بودن جراحی نیز بیشتر خواهد بود.
زمانی که فردی، ویژگی های جسمی اش با ویژگی های روانی اش دارای تفاوت هایی باشد، به آنها ترنس یا همان تراجنسی گفته می شود. ترنس ، با نام های زیادی خوانده می شود، از جمله:
تراجنسی
ترنسکشوال (Transsexual)
تی اس یا TS
ترنسکچوال
خیر، اینگونه نیست، همجنسگرایان، از نظر روانی و جسمی تناقضاتی با هم ندارند. فردی که به عنوان یک پسر متولد می شود، از درون هم ویژگی های یک مرد را دارد و از نظر تفکر و روانی کاملا شبیه به پسران می باشد. اما به نحوی گرایش به همجنس خود و میل شدیدی به داشتن ارتباط جنسی با آنها دارد.
تفاوت جالب دیگری که بین این دو گروه وجود دارد، این است که همجنسگرایان، احساس خجالت و شرمندگی از رفتار خود دارند ولی تراجنسی ها عمیقا معتقدند که به گروه جنسی مخالف خود (از نظر جسمی) تعلق دارند و انتظار دارند که اطرافیانشان آنها را درک کرده و بفهمند. احساس خجالت و شرمندگی ندارند اما شاید به دلیل ترس از برخورد اطرافیان، تا مدت ها این مسئله را پنهان کنند.
زمانی که پسری دارای روان دخترانه باشد و یا به زبان دیگر، روان و شخصیت دختری در کالبدی پسرانه محصور شده باشد، ترنس مرد یا FTM یا ترامرد گفته می شود. اصطلاح انگلیسی این دسته، trans man می باشد. البته به دگرجنسگونه زن به مرد نیز تراجنسی مرد گفته می شود زیرا با اینکه واقعا از نظر جسمی و روانی زن است، ولی در اجتماع به صورت مرد ظاهر می شود.
بر عکس تعریف بالا، زمانی که فردی از نظر فکری و روانی پسر باشد ولی در کالبد دخترانه محصور شده باشد، به وی، ترنس زن یا MTF گفته می شود. واژه انگلیسی این دسته، trans woman بوده و این دسته همچنین شامل دگرجنسگونه مرد به زن نیز می شوند. یعنی فرد چه از نظر روانی و چه از نظر جسمی مرد است ولی رفتارهای اجتماعی وی باعث می شود که افراد وی را یک زن قلمداد کنند. از موارد دگرجنسگونه مرد به زن، میتوان به درگ کوئین ها، مبدل پوش ها و یا حتی دو جنسه ها اشاره کرد.
باز هم تاکید می کنم که باید توجه داشته باشید که دو مسئله ترنس مرد و دگرجنسگونه مرد به زن، کاملا متفاوت از هم هستند. دگرجنسگونه مرد به زن، تنها به دلیل رفتار اجتماعی که فرد از خود بروز می دهد، شناخته می شود. همچنین دگرجنسگونه مرد به زن یا دگرجنسگونه زن به مرد، عمل جراحی تغییر جنسیت را انجام نمی دهند. اما تراجنسی یا تراجنسی مرد و تراجنسی زن می توانند عمل جراحی تغییر جنسی را انجام دهند.
ترنسکشوال (Transsexual)، همان ترنس یا ترنسکچوال یا تی اس است. در اصل افرادی که دارای بدن و جسمی متفاوت از روان و فکر خود باشند را ترنسکشوال می خوانند. این افراد به شدت علاقه مند هستند که جراحی تغییر جنسیت انجام دهند و به گروهی که به آن تعلق خاطر دارند، بپیوندند.
لازم به ذکر است که همجنسگرایان با وجود اینکه از رفتار خود رنج می برند ولی هیچ مشکلی از لحاظ هویت جنسی ندارند. اما ترنس سکشوال ها ، با اینکه از نظر کروموزومی و یا حتی اندام تناسلی هیچ مشکلی ندارند، اما از نظر روانی کاملا خود را متعلق به جنس مخالف می دانند. به طور ساده تر می توان گفت همجنسگرایان دارای اختلال در هویت جنسی هستند اما ترنس سکشوال ها دارای واژگونی هویت جنسی می باشند.
یک ترنس سکشوال ، به دلیل اینکه ذاتا خود را یک زن می داند در حالی که آلت تناسلی مردانه دارد، در ارتباط با مردها هیچ احساس همجنسگرایانه ای ندارد. بلکه این واقعا تمایل وی به جنس مخالف است و بالعکس.
هورمون درمانی
تغییر در رفتار اجتماعی
تغییر پوشش
یا جراحی تغییر جنسیت
این افراد از همان ابتدا و در دوران کودکی خود، تفاوت های خود با همنوعانشان را می فهمند. بین ماهیت درونی و بیرونی خود شاهد تناقض بوده و به شدت گوشه نشین می شوند.
فشار زیادی را بر خود تحمل می کنند.
به دلیل درک نشدن توسط اطرافیانشان، مدام سرزنش و شماتت می شنوند.
آنها حتی برای کمک به نزد روانپزشک می روند و سعی می کنند با ساختار بیولوژیکی بدن خود کنار بیایند و حتی آن را دوست داشته باشند ولی اکثرا شکست می خورند و تنها به فکر تغییر جنسیت خود می باشند.
گاه گاهی حتی به خودکشی نیز فکر می کنند و چه بسا در اوایل جوانی به این افکار خود جامه عمل می پوشانند.
به منظور مهار آندروژن یا همان هورمون جنسی مردانه که سبب کاهش بافت عضلانی در آنها می شود، ا این هورمون استفاده می کنند. در اروپا اکثرا برای این منظور، سیپروترون استات تجویز می شود. فواید این دسته داروها:
از دسته داروهای دیگر که به این روند کمک شایانی می کنند، مهار کننده های محور هیپوتالاموس هیپوفیز می باشند که به صورت ماهانه مصرف می شوند مثل دکاپپتیل.
در صورتی که فرد دچار طاسی شده باشد، از فیناسترید یا مینوکسیدیل استفاده می کند تا باعث رویش موهایش شود. همچنین درمان با فیناسترید یا مینوکسیدیل جهت درمان طاسی و تبدیل فرم رویش موی مردانه به زنانه مصرف می گردد.
گاهی پزشکان با تشخیص زودهنگام تراجنسی بودن یک فرد، سعی می کنند با کمک داروهایی بلوغشان را به تاخیر بیندازند تا در آینده عمل جراحی آنها موفقیت آمیزتر باشد.
ماده اصلی برای افزایش علائم و ویژگی های زنانه است که بیشتر به صورت خوراکی استفاده می شود. استروژن ماده اصلی برای ایجاد علائم زنانه در بیماران مرد است که تمایل به زن شدن دارند. لازم به ذکر است که دوز مصرفی بیشتر تنها عوارض را شدید می بخشد.
سینه زنانه ایجاد می شود.
بافت چربی به فرم زنانه تبدیل می شود.
نرم شدن پوست.
کم شدن موهای بدن.
توقف ریزش موی مردانه.
نعوظ آلت کاهش می یابد.
باروری کاهش پیدا می کند.
حتما این افراد، حداکثر تا 2 سال باید از این دسته هورمون استفاده کنند. زیرا بیش از این مدت، تاثیر زیادی دیده نمی شود.
لازم به ذکر است که با مصرف این هورمون ها (چه استروژن و یا آنتی آندروژن) صوت مردانه فرد تغییری نمی کند. برای تغییر صوت و تبدیل کردن آن به صدای زنانه، فرد باید به مرکزهای گفتار درمانی مراجعه کند.
اکثر پزشکان نیازی به استفاده از پروژسترون نمی بینند اما گاهی در بعضی از افراد ترانس سکشوال مذکر به مونث، با مصرف این هورمون، رشد بهتری در سینه های زنانه مشاهده کرده و نتیجه بهتری در افزایش تمایلات جنس زنانه می بینند.
فرم دادن به بدن به شکل مردانه
خونریزی قاعدگی را قطع کنند
فرم مردانه دادن به رویش مو
افزایش موی بدن
متداول ترین نوع این درمان، تستوسترون استراز بوده که به صورت عضلانی تزریق می شود. دوز تزریقی هر 2-3 هفته، 125-150 میلی گرم می باشد. همچنین نوع خوراکی ، موضعی یا جذب از طریق پوست نیز در دسترس است.
حساسیت به پستان
گرگرفتگی
رفتار احساسی
کاهش علاقه به فعالیت جنسی
افزایش بافت چربی بخصوص در باسن و ران ها
کاهش بافت ماهیچه
کوچک شدن بیضه ها
کاهش جوش های جلدی
افزایش علاقه به میل جنسی
کلفت تر شدن صدا
کاهش چربی بدن
افزایش ماهیچه های بدن
افزایش موی بدن
هیچ عارضه جدی برای هیچ کدام وجود ندارد.
پشت سر گذاشتن جلسات مشاوره
داشتن شرایط لازم برای جراحی
هورمون درمانی حداقل 1 سال
انجام جراحی های لازم
انجام جراحی های اختیاری
تشخیص Gender Identity Disorder بودن از نظر روانشناسان.
پس از تشخیص، بیمار باید 2 سال بر تصمیم خود مصمم باشد.
1 سال به شکل جنس مخالف در جامعه باشد تا ببیند می تواند شرایط و رفتارها را تحمل کند.
حمایت خانواده.
نشان دادن توانایی زندگی در جنس مخالف.
نباید زیاد چاق باشند یا اضافه وزن داشته باشند.
واقع بین باشد و تحقیقات لازم در مورد عوارض و دستاورد های جراحی را انجام دهد.
ایجاد یک دستگاه تناسلی زنانه که ظاهری قابل قبول داشته باشد
ایجاد یک واژن طبیعی که قابل کاربرد باشد
جراحی های الزامی برای تغییر مرد به زن
مراحل جراحی تبدیل مرد به زن
ایجاد سینه
برداشتن هر دو بیضه
برداشتن آلت تناسلی
ایجاد واژن (هم میتوان از روده ها استفاده کرد و یا از آلت تناسلی مرد)
ایجاد کلیتوریس (به دلیل اینکه باید حس داشته باشد از کلاهک آلت تناسلی استفاده می شود)
ایجاد لب های کوچک و بزرگ شبیه آلت تناسلی زنانه ( لابیوپلاستی (Labioplasty) )
این جراحی ها رو اکثرا تراجنسی های مردی که به دختر تبدیل شده اند، انجام می دهند تا بتوانند صورت خود را بیشتر ظریف کرده و زنانه تر شوند. این جراحی ها شامل:
عمل جراحی پلاستیک بینی
بالا کشیدن ابروها
کوچک کردن استخوان فک
کاهش اندازه چانه
برجسته تر کردن یا بزرگ کردن گونه ها
بالا کشیدن لب ها
کوچک کردن غضروف تیروئید
سن 18 تا 21 سالگی است چون تغییرات بلوغ انجام شده و عمل جراحی موفقیت آمیزتر خواهد بود.
آیا ترنس ها پس از عمل جراحی می توانند ازدواج کنند؟
مواردی بوده اند که پس از عمل جراحی ازدواج کرده اند اما برای بچه دار شدن باید رحم اجاره ای بگیرند. چون به غیر از این روش امکان بچه دار شدن وجود ندارد.
به دلیل اینکه این جراحی جزو جراحی های سخت محسوب می شود، زمان زیادی طول می کشد. اگر جراحی جنسیت از دختر به پسر، مورد نظر باشد، حدود 5 ساعت طول خواهد کشید.
حذف مشخصات زنانه مانند سینه، رحم، تخمدان
گذاشتن پروتزهای مورد نیاز جنس مخالف (حداقل 4 ساعت زمان لازم دارد)
تغییر جنسیت زن به مرد و مرد به زن، تقریبا آمار یکسانی دارد البته با اختلاف تقریبا 2 تا 3 درصد، جراحی مردان بیشتر است. یعنی از هر 100 ترنسی که عمل جراحی انجام می دهند 52 نفر ترنس مرد هستند که می خواهند دختر شوند.
میتوان گفت این اختلال، زمینه ای ژنتیکی هم دارد بنابراین همانطور که در بالا هم اشاره شد، از کودکی این زمینه وجود دارد. شایان ذکر است که بروز این اختلالات در دوران جنینی شکل می گیرد.
با کمی توجه والدین به رفتار فرزندان و مراجعه به روانشناس میتوان این موضوع را سریعتر تشخیص داد. مثلا نشانه های زیر در آنها نیاز به توجه بیشتری دارد:
دنبال بازی با هم جنس های خود نمی رود
در مدرسه زیاد با همکلاسی هایش صمیمی نمی شود
در دوران بلوغ با تغییرات فیزیکی خود سازگار نمی شوند و آن را نمی پذیرند
توجه بیشتری به اسباب بازی های جنس مخالف نشان می دهند
در اسلام چیزی مبنی بر حرام بودن انجام جراحی تغییر جنسیت وجود ندارد. به دلیل اینکه بروز این اختلال، باعث بیماری شدید جسمی و روحی در این عزیزان می شود، انجام جراحی باعث معالجه و درمانشان می شود. این جراحی از نظر علما و فقها، به هیچ وجه تغییر در خلقت خدا محسوب نمی شود.
اگر فرد پس از ازدواج خود، این جراحی را انجام دهد، ازدواج قبلی اش باطل می گردد. (بدلیل حرام بودن ازدواج دو زن یا دو مرد در اسلام) پس از عمل می توانند با جنس مخالف خود ازدواج کنند.
والدین باید پس از مشاهده نشانه های ترنس بودن فرزندانشان، به مخالفت با آنها بر نخیزند و با بردن آنها به مشاوره نهایت تلاش خود برای کمک به آنها را انجام دهند.
همه افراد جامعه باید دانش و اطلاعات خود را افزایش دهند و به این افراد به عنوان همجنس گرا و یا بیماران روانی نگاه نکنند.
اگر در این رابطه سوالات یا پیشنهادات و یا حتی تجربیاتی داشتید، حتما با مخاطبان دکتر سلام، در میان بگذارید. شاید تجربه شما قدمی باشد در کمک به افراد دیگر و راهنمایی باشد برای والدین تراجنسی ها.