آسیب های شایع در ورزش اسکیت

1)  آسیب جمجمه
 آسیب های مغزی، دلیل اصلی صدمات منجر به مرگ در حرکات ورزشی گوناگون از جمله اسکیت سواری است. ضربه مغزی ممکن است حتی با ضربه ای مختصر به سر ایجاد شود و به بیهوشی یا از دست دادن تعادل، بروز اختلال در هماهنگی حرکات، قوه ادراک، شنوایی، حافظه و بینایی منجر شود. در صورتی که از کلاه محافظ استفاده نشود، این آسیب در اسکیت سواران مشاهده می‌شود.

2) آسیب ران، ساق و پا
 استخوان بازو و پا در ورزش اسکیت سواری بیش از همه در معرض شکستگی قرار دارند. استخوانهای پا از ران تا کف آن بسیار مستعد شکستگی در اثر فشار هستند و زمانی رخ می‌دهند که ماهیچه‌ها دچار پیچیدگی شده یا از انقباض بیش از حد موجب خم شدن و شکستن استخوان می‌شوند.

3) آسیب تنه دست
 یک سوم تمام صدمات ورزشی را در اصطلاح رگ به رگ شدن می‌گویند. این آسیب درواقع پیچیدن یا پارگی قسمتی از رباط است. رباط رشته محکمی‌ است که پیوند دهنده استخوان‌ها به یکدیگر بوده و مفاصل را محکم در جای خود نگه می‌دارد.

4) آسیب مچ دست
ضرب دیدگی یا پیچ خوردگی از انواع دیگر آسیب‌های شایع در ورزش اسکیت سواری است. این حالت پیچیدگی و کشش ماهیچه یا تاندون است که گاهی به پارگی آنها می‌انجامد. تاندون ها بافت‌های محکمی ‌هستند که پیوند دهنده ماهیچه‌ها به استخوان‌ها هستند.

5)آسیب مچ پا
ضرب دیدگی یا پیچ خوردگی از انواع دیگر آسیب های شایع در ورزش اسکیت سواری است. این حالت پیچیدگی و کشش ماهیچه یا تاندون است که گاهی به پارگی آنها می‌انجامد. تاندون‌ها بافت‌های محکمی ‌هستند که پیوند دهنده ماهیچه‌ها به استخوان‌ها هستند.

شیوه های درمان مصدومان اسکیت سواری
درمان صدمات مختصر بافت نرم معمولا شامل محکم بستن محل آسیب دیده با نوار کشی، کمپرس یخ و استراحت است. داروهای ضد التهاب خوراکی یا تزریقی برای تورم کیسه های مفصلی تجویز می‌شوند.
برای تاندون های آسیب دیده داروهای ضد التهاب همراه با ورزش مخصوص تجویز می‌شود. اگر تاندونی دچار پارگی شده باشد، برای درمان آن به عمل جراحی نیاز است. جراحی های ارتوپدی برای پیچیدگی ها یا ضرب دیدگی های جدی توصیه می‌شوند. درمان این صدمات شامل برطرف کردن درد و التهاب و برگرداندن ورزشکار به حالت و توانایی های اولیه اوست.
به طور معمول به ورزشکارن آسیب دیده توصیه می‌شود که تا بهبود کامل، فعالیت های خود را محدود کنند. پزشک آنها شاید تمرین های خاصی را برای ورزشکاری که دچار آسیب های متعدد شده است تجویز نماید اما صدمات جدی، ورزشکار را برای مدتی از انجام عملیات ورزشی محروم خواهد کرد.

شیوه های پیشگیری
کودکانی که می‌خواهند در ورزش اسکیت سواری شرکت کنند باید ابتدا از سوی متخصص معاینه شوند و درباره نوع ورزشی که می‌خواهند انجام دهند باپزشک خود مشورت کنند. پزشک باید:
-هرگونه آسیب قبلی را با دقت معاینه کرده و اهمیت آن رابسنجد.
-در صورت لزوم برای جلوگیری از رشد نامطلوب عضلات و استخوان های کودک تمرین‌های اضافه تجویز نماید.
-به سیستم استخوان بندی و دستگاه گردش خون کودک توجه کند و قابلیت بدنی او را تایید یا ردکند.

همان طور که می‌بینید اگر پزشک بداند که ورزش مورد نظر شماچیست می‌تواند بگوید که کدام بخش بدن بیشتر در معرض فشار خواهد بود و به این ترتیب، می‌تواند برای جلوگیری از آسیب های احتمالی توصیه هایی بکند.

6 برنامه دیگر برای جلوگیری از آسیب های ناشی از اسکیت سواری عبارتند از:

1) حفظ فرم صحیح بدن
2) اطلاع و اطاعت از قوانینی که موجب تنظیم حرکات می‌شود.
3) استراحت در هنگام خستگی، بیماری یا درد
4) استفاده نکردن از نیرو بخش های مصنوعی.
این مواد ممکن است توانایی شمارا درلحظه افزایش دهند امادر دراز مدت با خطر مرگ همراه هستند.
5)مراقبت و استفاده صحیح از لوازم ورزشی
6) پوشیدن لباس های مناسب و به کار بردن لوازم محافظ (مانند زانوبند و کلاه ایمنی)

گردآوری : فراناز