گفتگو با مهناز افشار درباره زندگی مشترکش

اولین شب اجرای‌تان بود، گفتید که مضطرب هستید چرا؟
خب، من همیشه مضطربم، اصلا باید اسمم را می‌گذاشتند مهناز همیشه مضطرب! ولی صادقانه اعتراف می‌کنم که اگر این بچه‌ها (منظور بازیگران نمایش است) نبودند، حتما غش می‌کردم! اینقدر به من انرژی و عشق دادند و اینقدر همه خوبند و روح بزرگی دارند که نهایت ندارد. ولی الان خیلی خسته‌ام، خستگی‌ام از آن هاییست که اگر سرم را بگذارم روی بالش به راحتی می‌خوابم.

چطور شد که خانم رهنما شما را برای بازی در این نمایش دعوت کردند؟
به نظرم بهاره رهنما با شناختی که از من داشته ژولیت را به من داده. البته شخصیت‌ های این نمایشنامه را بارها در فیلم ها و نمایشنامه های مختلف دیده و خوانده‌ایم. خدا را شکر اینقدر این تیم درست است و همه چیزش دارد خوب پیش می رود که بسیار خوشحالم. من قشنگ توی این گروه جا افتادم و انگار دارم با آنها یک رفتارها و حرکت‌های موزون را با هم انجام می‌دهیم و واقعا با هم متحد هستیم. این برایمان بسیار زیباست و انشالله همین‌جوری هم ادامه می دهیم.

شنیدیم به خاطر این کار، یک کار سینمایی‌تان را هم از دست داده‌اید، کاری که در واقع با آقای فرخ‌نژاد می‌خواستید انجام دهید، پشیمان نیستید؟ آیا فکر نمی‌کنید فیلم سینمایی بیشتر از تئاتر دیده می‌شود؟
بله، کار آقای دکتر رفیعی بود. خب، من بیشتر توی سینما کار می‌کنم و تخصص‌ام در آنجاست و مهم‌تر از آن آقای دکتر رفیعی هم برای من اسم بسیار معتبری بودند، اما چون به صورت کلامی به بهاره رهنما قول داده بودم که سر این کار باشم و پیش تولید کار آقای رفیعی هم طول کشید، دیگر بحث انتخاب برایم وجود نداشت، ترجیح دادم پای حرفم با بهاره رهنما بمانم و در کنارش باشم.

این روزها که مسئولیت خانه هم دارید، خانه و زندگی را هم باید اداره کنید، این تجربه جدید چطور است؟
خدا را شکر مردی کنارم است که باعث نشده استقلال، آزادی و تعهد نسبت به کارم نسبت به گذشته دچار تفاوت شود، چه بسا برای حضور در کارهایم بیشتر هم حمایتم می‌کند.