آبله مرغان یک بیماری عفونی و عامل آن ویروس واریسلا زوستر می باشد. بیماری آبله مرغان باعث راش های پوستی تاول مانند شده و همچنین باعث خارش بدن، خستگی و تب می شود.این بیماری برای افرادی که تاکنون دچار آبله مرغان نشده و یا واکسیناسیون نشده اند، بسیار مسری می باشد. در بیشتر افراد آبله مرغان یک بیماری معتدل می باشد.
اکثر کودکان مبتلا به آبله مرغان علائم زیر را قبل از ظاهر شدن راش های پوستی تجربه می نمایند:
آبله مرغان 10 تا 21 روز بعد از تماس در فرد مبتلا به این بیماری رخ می دهد. کودکان با سایز متوسط دچار حدود 250 تا 500 آبله می شوند. این آبله ها:
آبله مرغان عموما بیماری معتدل و کم خطری می باشد. با این حال این بیماری می تواند خطرناک شده و باعث عوارضی جدی در بعضی از افراد شود. این عوارض شامل:
آبله مرغان در اوایل بارداری می تواند باعث کم وزنی کودک و نقائص هنگام تولد شود. خطر شدیدتر این بیماری وقتی است که مادر یک هفته قبل از زایمان دچار بیماری آبله مرغان شود.
اگر شما دچار آبله مرغان شده اید، پس در خطر ابتلا به بیماری زونا نیز هستید. بعد از ابتلا به آبله مرغان و درمان آن، بعضی از ویروس های واریسلا زوستر (عامل آبله مرغان) در سلول های عصبی باقی می ماند. سالها بعد، ممکن است ویروس فعال شده و به شکل بیماری زونا خود را نشان دهد. این بازگشت در بزرگسالان و افراد با ضعف سیستم ایمنی بیش تر می باشد.
واکسن پیشگیری از ابتلا به بیماری زونا برای بزرگسالان بالای 60 سال موجود می باشد.
در کودکان سالم، بیماری آبله مرغان عموما نیازی به درمان پزشکی ندارد. پزشک ممکن است از داروهای آنتی هیستامین برای بهبود خارش استفاده نماید. در اکثر مواقع بیماری بعد از طی دوره خود بهبود می یابد.
در افرادی که در خطر بالای ابتلا به آبله مرغان هستند، پزشکان داروهایی برای کاهش دوره عفونت و کاهش اثرات جانبی آن تجویز می نمایند. اگر شما و یا فرزندتان در گروه در معرض خطر هستید، پزشک برای شما داروهایی همچون آسیکلویر (acyclovir) و یا ایمونو گولوبین تزریقی استفاده می نماید. این داروها در صورتی که تا 24 ساعت پس از ظاهر شدن راش های پوستی، تزریق گردد، نتیجه بخش خواهند بود. داروهای ضد ویروسی دیگری همچون والاسیکلویر و فامیسکلویر به کاهش شدت بیماری کمک می نمیاند، اما این داروها فقط برای بزرگسالان تایید شده می باشند. بعضی اوقات پزشک شما پس از آلوده شدن به ویروس نیز برای کاهش شدت بیماری و یا پیشگیری از آن اقدام به تجویز واکسن می نماید.
به هیچ کودک و یا بزرگسال مبتلا به بیماری آبله مرغان داروهای حاوی آسپرین ندهید، این دارو باعث ابتلا به مشکلی بنام سندروم ری میشود.
برای کاهش شدت علائم آبله مرغان موارد زیر را نیز در کنار دستورات پزشک انجام دهید.
خارش باعث زخم شدن پوست، کاهش سرعت بهبودی و افزایش خطر عفونت آبله ها می شود. اگر نمی توانید جلوی خاریدن پوست بدن توسط کودکتان را بگیرید، ناخن هایش را کوتاه کرده و دستکش در دستهایش بپوشانید.
برای بهبود خارش ناشی از آبله مرغان حمام خنک بهمراه جوش شیرین استفاده نمایید. لوسیون های حاوی کالامین نیز می تواند مفید باشد.
اگر آبله ها در دهان شما ظاهر شده اند، از یک رژیم غذایی نرم استفاده نمایید.
استفاده از آنتی هیستامین ها از جمله دیفن هیدرامین برای بهبود خارش توصیه می شود. مشورت با پزشک قبل از مصرف دارو لازم می باشد.
برای درمان تب از استامینوفن و یا بروفن بعد از مشورت با پزشکتان استفاده نمایید.
بهترین راه برای پیشگیری از ابتلا به بیماری آبله مرغان استفاده از واکسن آبله مرغان می باشد. کودکان، نوجوانان و بزرگسالان می بایست دوبار تزریق واکسن آبله مرغان انجام دهند. واکسن های آبله مرغان کارا و ایمن می باشند. اکثر افراد واکسینه شده، دچار این بیماری نمی شوند.
اگر فرد واکسینه شده دچار بیماری شود، بیماری وی شدید نمی باشد. واکسن بیماری آبله مرغان تقریبا جلوی اکثر عوارض شدید بیماری را می گیرد. افرادی که واکسنیه نشده اند، افراد مبتلا به اچ آی وی، افرادی که تعویض اعضای بدن انجام داده اند، در حال شیمی درمانی هستند و یا باردارند, میبایست در صورت ابتلا به بیماری سریعا به پزشک مراجعه نمایند.
گردآوری : گروه اینترنتی فراناز