اشعاری زیبا ویژه ولادت امام حسین (ع)
رهائى فطرس امشب اى ياران نويد آورده ام مژده از عيدى سعيد آورده ام
ماه شعبان است و ماه رحمت است غرق شادى قلب آل عصمت است
خاصه امشب سوم اين ماه نور ماه فيض و عزت و ماه سرور
ماه لطف و رحمت پروردگار جلوه دار طلعت هشت و چهار
بس از اين مه پيك سرمد مى رسد از فضا بوى محمد مى رسد
امشب عيد افتخار آدم است عيد مولود عزيز خاتم است
مژده بايد گفت عبداللَّه را مولد مسعود ثاراللَّه را
امشب آرى مقتدا از ره رسيد سومين نور هدى از ره رسيد
عاشقان فيض جلى را بنگريد نور چشمان على را بنگريد
جبرئيل است و ملك در زمزمه روى آورده به بيت فاطمه
جمله سرمستند از بوى حسين شيفته بر روى دلجوى حسين
دم به دم گويند با شور و شعف تهنيت بر احمد و مير نجف
هم به زهرا مادر آن نازنين بر زبان دارند صدها آفرين
وقت آن شد فطرس آيد پيشتر آنكه باشد از همه دلريشتر
آنكه از قهر الهى سوخته ديده بر فيض حسينى دوخته
بال و پر بر مهد مولا مى كشد پر به سوى آسمانها مى كشد
بر زبان دارد به وجد و شور و شين اين منم آزاده ى دست حسين
هر كه از جا به عزّ و احترام سوى مولايم كند عرض سلام
اين ارادت را به تكريم و شتاب مىرسانم محضر آن مستطاب
اى خوشا تائب كه با شوقى تمام بر عزيز فاطمه گوئى سلام
اشعار ولادت امام حسین
امام عاشقان اى دل دوباره قلب ما را شاد كردند مرغ دل ما را زغم آزاد كردند
گفتند ميلاد امام عاشقانست زين مژده خيل عاشقان را شاد كردند
وقتى شكوفا شد گل رويش ملائك جشن طرب برپا در اين ميلاد كردند
امشب خطيبان فلك بر منبر نور در وصف و مدحش خطبه ها ايراد كردند
وارستگان عشق با نور ولايش بنيان عشق و معرفت بنياد كردند
از تابش مهر هدايت بود از اول گم كرده راهان را اگر ارشاد كردند
هر كس چو فطرس روى بر اين آستان كرد او را ز بند درد و غم آزاد كردند
بوسيد تا زير گلويش را محمد قدوسيان از كربلايش ياد كردند
آن دم كه زهرا بر حسينش گريه مى كرد پيغمبر و حيدر ورا امداد كردند
قنداقه اش را تا خدا بردند و در عرش خاصان درگاه خدا را شاد كردند
روزى كه او را باز هم بر عرش بردند كروبيان ناله كنان فريادكردند
يك قطره از درياى وصف او نگفتند هر چه »وفائى« شاعران انشاء كردند