کفش آل استار بهتره یا پاشنه بلند؟

رنگ، شکل، پاشنه و مدل کفش همه می‌توانند شما را برای خرید یک کفش ترغیب کند اما اگر بدانید که همین انتخاب می‌تواند سلامت پا و به عبارت دیگر جان شما را به خطر بیندازد، احتمالا کمی در برابر وسوسه خریدن کفش‌های مد روز مقاومت می‌کنید و معیارهای دیگری را مورد توجه قرار می‌دهید. قلب دوم شما نیاز به فضایی مناسب برای نفس کشیدن دارد. پس راحتی خودتان را فدای مد نکنید و بدانید که هر کدام از انواع کفش‌ها ممکن است چه آسیب‌هایی به پاهای شما وارد کند.

 

 

 

سال‌هاست که پزشکان درباره خطرات استفاده از کفش پاشنه بلند بر سلامت پای افراد هشدار می‌دهند اما مهم‌ترین مشکلاتی که بروز می‌کند، شامل موارد زیر است:

 

–  پاشنه‌های بلندتر از 7 سانتی‌متر نیروی گشتاور پیچشی را روی زانوها زیادتر و با در خطر قرار گرفتن مفاصل زانوها، آنها را مستعد ابتلا به آرتروز می‌کند. 

 

–  پاشنه‌های خیلی بلند باعث ایجاد فشار روی مفصل انگشت شست پا می‌شود. از این مفصل استخوان متاتارس به استخوان نخودی‌شکل انگشت پا می‌رسد. فشار بیش از حد به این استخوان یا اعصاب می‌تواند آن را ملتهب کند.

 

– تمام کفش‌های پاشنه بلند ممکن است منجر به پیچ‌خوردگی مچ پا شوند. شایع‌ترین نوع پیچ‌خوردگی نیز پیچ‌خوردگی به بیرون است که موجب رگ به رگ شدن شدید رباط پا می‌شود. خطر ابتلا به آرتروز با پیچ خوردگی شدید پا افزایش می‌یابد.

 

 

 

– اگر هنگام راه رفتن با پاشنه بلند در پا و زانوها احساس درد دارید و نمی‌توانید در برابر میل‌تان به بلند قد شدن مقاومت کنید، بهتر است از کفش‌های پیاده‌روی که کمی لژ دارند، استفاده کنید. هنگام خرید کفش کف پلیمریزه با پاشنه ضخیم و کمتر از 3 سانتی‌متر می‌تواند انتخاب مناسب‌تری باشد. اگر به هیچ عنوان نمی‌توانید از کفش پاشنه بلند صرفنظر کنید در این صورت پیشنهاد می‌کنیم استفاده از آن را کنار بگذارید یا لااقل در برخی از ساعات روز سراغ کفش‌های راحتی یا ورزشی بروید. 

 

– استفاده از کفش پاشنه کوتاه می‌تواند از آسیب به استخوان متاتارسال جلوگیری کند. هر چه پاشنه کوتاه‌تر باشد پا در وضعیت نرمال‌تری قرار می‌گیرد و کشیدگی ساق پا کمتر اتفاق می‌افتد.

 

– مچ پای رگ به رگ شده باید بی‌حرکت بماند. اگر یک بار مچ پای‌تان پیچ بخورد، احتمال تکرار آن زیادتر خواهد بود، پس حتما به پزشک مراجعه کنید تا اگر لازم شد فیزیوتراپی انجام دهید.

 

 

 

این کفش‌ها شکل عجیبی دارند و گفته می‌شود برای کمک به هماهنگی پا و باسن تولیده شده و راه رفتن را راحت‌تر می‌کنند.

–  این کفش‌ها که پاشنه منفی دارند یعنی پاشنه‌شان پایین‌تر از انگشتان پا طراحی شده است باعث ایجاد فشار به سمت جلوی پا شده و منجر به کشیدگی تاندون آشیل می‌شود. در این حالت بدن در تلاش برای حفظ تعادل و استقرار مجبور است گروه جدیدی از عضلات را هنگام راه رفتن به کار بگیرد که در وقت معمول استفاده نمی‌شد. این الگوی راه رفتن غیر عادی مکانیک زیستی راه رفتن طبیعی فرد را تحت تاثیر قرار می‌دهد به طوری که بعدها فرد در کفش معمولی به سختی راه می‌رود. 

 

–  این کفش با افزودن استرس اضافی به نقاط مختلف بدن موجب ایجاد وزن اضافه به مفاصل شده و در نتیجه بدن را مستعد آرتروز می‌کند. متخصصان هشدار داده‌اند که این کفش‌ها باعث افزایش خطرات نداشتن تعادل، سقوط و نیز تشدید آرتروز می‌شود.

 

 

 

 اگر دچار ورم مفاصل، زانو درد و پادرد هستید باید از پوشیدن این کفش‌ها خودداری کنید و از کفش‌های معمولی راه رفتن به طور منظم استفاده کنید. اگر در دوره‌ای از این کفش‌ها استفاده کرده‌اید و دچار زانودرد و پادرد شده‌اید، پابرهنه راه رفتن در خانه موجب افزایش انعطاف‌پذیری و قدرت عضلات می‌شود و مشکل را برطرف می‌کند.

 

 

این کفش‌ها به دلیل مد روز بودن، دوام زیاد و البته سبکی آن در میان جوانان علاقه‌مندان بسیاری دارد. جای تعجب نیست که بیش از 600 میلیون جفت از این کفش در سراسر دنیا به فروش رفته است. اما اخبار بد در مورد آنها هم وجود دارد. متخصصان توصیه می‌کنند به طور مداوم از آل استارها استفاده نکنید و برای تمرین و ورزش کفش دیگری را انتخاب کنید. 

 

–  یک کفش ورزشی خوب باید سبک وزن بوده و ویژگی‌های خاصی مانند ضد لغزش بودن، ضد پیچش و ضد تعریق بودن را داشته باشد. این کفش‌ها به خصوص در قسمت وسط و پایین پاشنه پا بیش از حد نرم هستند و سیستم تهویه‌شان ضعیف بوده و ایجاد تعریق می‌کنند. 

 

–  استفاده طولانی مدت از این کفش‌ها به ویژه در محیط‌های مرطوب باعث تعریق پا و افزایش بیماری‌های پوستی مانند اگزما، قارچ پوستی و‌ تب‌خال می‌شود. 

 

– در مورد کودکان و نوجوانان نیز استفاده از این کفش‌ها می‌تواند منجر به صافی کف پا شود.

 

 

 

برای محافظت پا از این مشکلات بهتر است این کفش‌ها را به طور مداوم استفاده نکنید و آن‌ها را با کفش‌های دیگر که کفی مناسب و جنس مناسب‌تری دارند جایگزین کنید. برای پیشگیری از بیماری‌های پوستی بهتر است هر روز پاهای‌تان را بشویید و فضای انگشتان پای‌تان را خشک نگه دارید و پودر خشک کننده بین انگشتان پا بمالید.

 

 

 

پیش‌تر صندل‌ها در سواحل مورد استفاده قرار می‌گرفت اما این روزها مردم تقریبا همه جا از این مدل کفش استقبال می‌کنند. این کفش‌ها بیشتر در آب و هوای گرم و در تابستان مورد استفاده قرار می‌گیرد اما براساس برخی گزارش‌ها صندل‌ها حتی بیشتر از کفش‌های پاشنه بلند برای پا مضر است چون باعث تغییر الگوی راه رفتن می‌شود. 

 

–  در صندل فشار به دو طرف پا بیشتر از پاشنه است و کف آن هیچ پشتیبانی ندارد و در نتیجه با سایش طولانی مدت می‌تواند در قوس و تاندون پا درد ایجاد کند. 

 

–  برخی افراد هم ممکن است در انگشتان پا احساس درد کنند زیرا تمایل دارند انگشتان‌شان را خم کنند تا از برخورد با اجسام سخت جلوگیری کنند.

 

–  بافتی به نام پلانتر فاسیا در کف پا وجود دارد که پاشنه را زمانی که راه می‌رویم هل می‌دهد. راه رفتن باکفش‌های شل و ول بدون حمایت قوس کافی می‌تواند باعث التهاب این بافت شود. این وضعیت درد شدید پاشنه پا را به همراه دارد؛ مشكلی كه به اصطلاح به آن خار پاشنه می‌گوییم.

 

–  استفاده از صندل ممکن است فرد را در معرض ترک پا هم قرار بدهد و البته آلودگی پا به خاطر نداشتن محافظ از مشكلات دیگر استفاده از این كفش‌هاست.

 

 

 

درست است که صندل احساس راحتی به فرد می‌دهد اما پزشکان توصیه می‌کنند به طور مداوم آن‌ها را نپوشید. ضمن آن‌که افراد دیابتی به هیچ عنوان نباید از صندل استفاده کنند زیرا ممکن است درخطرابتلا به زخم پا و عفونت قرار بگیرند. اگر مجبور به خرید صندل شدید انواعی را انتخاب کنید که بند دارند و مچ پای‌تان را محکم نگه می‌دارند.

 

 

 

پای شما به طور طبیعی هنگام راه رفتن تمایل به خم شدن دارد اما کفش لژدار سفت و سخت آن را نگه داشته است. درست است كه لژدارها به اندازه پاشنه‌دارها به پای شما آسیب نمی‌زنند، اما در هر حال می‌توانند راحتی شما را خدشه‌دار كنند. اگر پاشنه پا خیلی بلندتر از انگشتان باشد کفش فشار زیادی به استخوان کف پا وارد می‌کند و احساس درد اولین پیامد استفاده از این كفش‌ها خواهد بود.

 

 

 

اگر چه همچنان پیشنهاد نمی‌شود کفش‌های لژ دار استفاده شود اما در صورت امکان می‌توانید کفش‌های لژدار کوتاه‌تربپوشید تا فشار کمتری روی پا ایجاد کنند. 

 

 

 

راه رفتن با این کفش‌ها مانند راه رفتن روی مقواست چون هیچ پشتیبانی برای قوس پا وجود ندارد. این مشکل باعث می‌شود پا عملکرد مطلوب خود را نداشته باشد و مشکلاتی برای زانو و لگن ایجاد کند. نداشتن پشتیبان قوس پا می‌تواند بیماری دردناکی به نام التهاب پلانتار فاسیا یا خار پاشنه را ایجاد کند. این التهاب كه هدیه كفش‌های عروسكی كف نازك به شماست، اصلی‌ترین دلیل درد كف پاست.

 

اگر شما از این مدل کفش‌ها دوست دارید و به هیچ عنوان حاضر به استفاده نکردن از آن نیستید شاید استفاده از یک کفی نازک بتواند از درد پای شما جلوگیری کند. پد پاشنه نیز می‌تواند از درد پاشنه پا پیشگیری کند.

 

 

 

کفش‌های کشیده و با پنجه باریک ممکن است شیک باشند اما در طولانی مدت می‌توانند درد عصبی و تاول ایجاد کنند. این کفش‌ها گاهی اوقات هم می‌توانند باعث کبودی زیر ناخن پا شود. پینه یا برآمدگی دردناک در قاعده انگشت شست پا ممکن است باعث شود پا به صورت غیرعادی خم شود.کفش نوک تیز یکی از عوامل شیوع آن است. این کفش‌ها باعث فشار زیاد به انگشتان پا می‌شود که با گذشت زمان می‌تواند باعث خمیدگی انگشتان شود که برای رفع این مشکل گاهی جراحی مورد نیاز است. فشار بیش از حد می‌تواند منجر به میخچه هم بشود.

 

مشکل را چطور رفع کنید!

بهترین راه برای خلاص شدن از این آسیب‌ها استفاده از کفش‌های با پنجه پهن است. اما اگر نمی‌خواهید كفش‌های نوك‌تیزتان را كنار بگذارید بهتر است از چرم سفت صرفنظر کنید و مخاطرات ذکر شده را به حداقل برسانید.

 

 

گردآوری : فراناز