همه ی آن چیزهایی که در این دنیا رخ می دهد در یک حرکت دورانی در حال چرخش است و به همین علت است که در اشعار و ادبیات از این عرصه گیتی با نام هایی همچون گردونه و چرخ یاد کرده اند. کارما ها در چرخه زندگی ما ثبت می شوند و حتما روزی به خودمان باز خواهند گشت . قانون کارما، قانون عمل و عکس العمل است.
*کارما
این روزها واژه کارما بسیار شنیده میشود و در تیترهای جنجالی بسیاری نشریات کلمه کارما دیده میشود. اما کارما یا کَرمه که مفهومی در ادیان و فلسفه شرقی محسوب میشود، چگونه به فرهنگ عامه و جوامع سکولار غربی راه یافته است؟ و آیا برداشتهایی که این جوامع از کارما دارند، با مفهوم اصلی آن مطابقت دارد؟ در این مقاله ازفراناز به شما خواهیم گفت قانون کارما چیست و در ادامه با معنای اصلی کارما در آئینهای مختلف و نقش کارما روی اعمال و رفتار انسان آشنا خواهیم شد.
*قانون کارما چیست ؟
کارما یک کلمه سانسکریت به معنای عمل یا کنش است. این قانون مفهومی همسو با قانون جذب دارد. کارما زیستکار یا عملکرد فرد در زندگی است. این عملکردها ذاتاً و به طور خودکار نتایجی (انتقام کیهانی/الهی) را در این زندگی و زندگی بعد به دنبال دارند. در قانون کارما هر عملی یک عکس العمل در پی دارد.
زمانی که ما می اندیشیم، سخن میگوییم، یا هر نوع عملی انجام می دهیم آغازگر نیرویی بوده ایم که در نهایت یک عکس العمل به ما نشان خواهد داد. این بازگشت نیرو ممکن است، تعدیل شود، تغییر یابد یا تعلیق شود. اما عموم مردم هرگز قادر نیستند که آن عکس العمل را از بین ببرند.
کارما به این معنا است که در زندگی «وقتی چیزی میکارید، حتماً درو خواهید کرد» تاجاییکه عواقب کامل اعمال خود را درک کنید. قانون کارما اصل علت و معلول، کنش و واکنش، عدالت کیهانی و مسئولیت فردی است. قانون کارما برای سوق دادن شما بعنوان روح در سفر فردیتان در کیهان آغاز میشود. کارما زمانی به پایان میرسد که در توانایی خود برای عشق ورزیدن، کامل شده باشید.
*قانون کارما در جوامع مختلف چه معنا ومفهومی دارد ؟
در فرهنگ شرقی، کارما یکی از مفاهیم اساسی هندوئیسم، بودائیسم، سیکیسم و جینیسم است. مفهومی که به طور کلی به اهمیت اعمال بشر اشاره دارد و میگوید کردارهای هر انسان، بر کیفیت این زندگی و زندگیهای بعدی او اثر میگذارد.
رفتارهای خوب کارمای خوب میسازند و رفتارهای بد کارمای بد در ادیانی که به تولد ادواری باور دارند، مانند هندوئیسم، بودیسم، و جینیسم، نتایج کارما به زندگیهای بعدی نیز کشیده میشود و در دورههای بعدی زندگی نیز به ظهور میرسد. بر این اساس، هر فرد، از طریق اعمالی که انجام میدهد باعث و بانی رنج و شادیها در زندگی (های) خود است.
اما در فرهنگ عامه غربی، کارما چنین مفهوم روحانی عمیقی ندارد. در باور عامه، کارما یک قانون پاداش و جزا است. یک نیروی ماورائی که به کارهای خوب پاداش میدهد و در ازای کارهای بد ما را تنبیه میکند. این برداشت از کارما توضیحی برای گرفتاریهایی است که همه ما گاهی با آنها مواجه میشویم.
بودیسم یکی از شاخههای هندوئیسم محسوب میشود ولی درباره تناسخ، قانون کارما و روح نظریات متفاوتی دارد. در باور بودایی، کارمای انباشته و ذخیره شده روح از یک زندگی به زندگی بعدی منتقل میشود نه خود روح. در حقیقت بوداییها به روح با معنای غربی آن اعتقاد ندارند بلکه به مجموعهای از ویژگیهای روحمانند معتقد هستند.
*چگونه میتوانیم قانون کارما را به نفع خودمان تمام کنیم؟
هر کار درستی که می کنید نتیجه ای خواهد داشت و اگر میخواهید در زندگی غرق در خوبی ها شوید، اعمال و افکار خوبی داشته باشید. هم کارمای خوب داریم، هم کارمای بد. بنابراین تمام کارماها منفی نیستند.
این ذات آدمی است که بر وقایع منفی زندگی اش تمرکز کند. اما اگر توجه مساوی به اتفاقات مثبت و منفی زندگی اختصاص دهیم، به استقبال قدرشناسی رفته ایم.