1. به عربى خواندن نماز يكى از نشانه هاى جهانى بودن دين اسلام است كه همه انسان ها بايد در پيشگاه خداوند متعال با يك زبان تكلم كنند و اين رمز وحدت و نشانه يگانگى مسلمانان است; افزون بر اين خواندن نماز به يك صورت معين، آن را از خطر تحريف و آميخته شدن به خرافات و مطالب بى اساس ـ كه بر اثر مداخله افرادِ غير متخصص به هنگام ترجمه آن به زبان هاى ديگر رخ مى دهد ـ نگاه مى دارد و به اين وسيله روح اين عبادت محفوظ مى ماند.[1]
2. وجوب عربى خواندن نماز در ذكرهايى است كه واجب است. بنابراين در ذكرهاى مستحب و دعاهايى مستحبى كه مثلا در قنوت خوانده مى شود، نظر مراجع معظم تقليد فرق مى كند و بعضى از آنان خواندن اين ذكرها را با زبان غيرعربى هم جايز مى دانند.