دانستنی های جذاب و جالب درباره فرودگاه

فرودگاه‌ها به دلیل وجود قوانین و مقرراتی که در باندهای آن به کار می‌روند، شناخته شده‌اند. تقریبا تمام طرح‌های اجرایی در فرودگاه‌ها توسط سازمان هواپیمایی بین‌المللی ارائه می‌شود تا این اطمینان حاصل شوند که خلبانان، مسافران و بارها را در کمال آرامش به مقصد می‌رسانند. لورن اونیل، این قوانین را با کمک گوگل به یک هنر تبدیل کرد.

او براساس طرحی از بروکلین، مطالعات دقیقی روی باندهای فرودگاه انجام داد و نتایج به دست‌آمده را در وبلاگ خود با عنوان «برگزاری الگو» ارائه کرد. این یافته‌ها ترکیبات زیبایی را در فرودگاه‌ها آشکار کرد که تاکنون کشف نشده بودند.
اونیل می‌گوید: من زمین‌های یکنواخت و پایانه‌های قدیمی بسیاری را کشف کردم که می‌توانند تبدیل به ساختمان‌های زیبایی شوند ازجمله صخره کلیولند. در اینجا برای کسانی که می‌خواهند با مفاهیم علائم و خطوط روی باند فرودگاه آشنا شوند، راهنمایی‌هایی را ارائه می‌دهیم:

ریاضیات در باند فرودگاه: شماره‌گذاری در باندهای فرودگاه براساس اولویت نیست بلکه آنها براساس قطب‌نما شماره‌گذاری می‌شوند. باندی که در زاویه 194 درجه شمال مغناطیسی قرار دارد برای جلوگیری از خطاهای گردشی به 190 درجه تبدیل می‌شود. در واقع آخرین رقم حذف می‌شود و 19 درجه باقی می‌ماند. بیشتر باندها از هر دو جهت استفاده می‌کنند و هنگامی که هواپیما از جهت مقابل در حال نزدیک شدن باشد، زاویه را کم می‌کنند و به 18 یا 180 درجه می‌رسانند.

فونت پرواز: فرودگاه‌ها از یک فونت تخصصی برای شماره باندهای خود استفاده می‌کنند. این فونت‌ها هندسی هستند و ساخت منحنی‌های آن بسیار گیج‌کننده است. این فونت‌ها به صورت نموداری کاهش پیدا می‌کنند. ساخت آنها برای افراد غیرمتخصص بسیار دشوار است. ظاهرا این فونت‌ها بدون نام هستند، اما در مکالمات خلبانان با عنوان « مشخص‌کننده باند» نامیده می‌شوند.

دقت کنید: خط‌های پرنور در اطراف قسمت‌های غیرمسطح در بسیاری از تصاویر اونیل متداول هستند. این خطوط برای هشدار دادن به خلبان به کار می‌روند. بسیاری از فرودگاه‌ها روی خاک‌های نرم ساخته شده‌اند. بنابراین هواپیمای ایر باس A3 80 با وزن 230تن برای بلند شدن از روی زمین نیاز به بازیابی، تعمیر و محاسبه دارد.

اطلاعات پرواز: باند فرودگاه مانند بسیاری از جاده‌ها دارای یک خط مرکزی است. اما بسیاری از این علامت‌گذاری‌ها برای رانندگان ناشناخته هستند. هشت میله سفید که شبیه کلیدهای پیانو هستند روی باندها علامت‌گذاری شده که مناطق امن و بی‌خطر را برای فرود به خلبان‌ها نشان می‌دهند. همچنین چهار میله سفید به صورت یک مستطیل سفید بزرگ روی باند فرودگاه علامت‌گذاری شده‌اند که خلبان هنگام برخاستن یا فرود آمدن از آن به‌عنوان هدف استفاده می‌کند. درجه‌های نظامی که در پایان باند فرودگاه برای نشان دادن جهت استفاده می‌شوند، از بروز فاجعه هنگام برخاستن و فرود آمدن هواپیما جلوگیری می‌کند.

خطوط سفید: آماده پرواز

خطوط زرد: آرام باشید

در واقع هیچ خلبانی این مطالب را به شما نمی‌گوید، اما جالب است بدانید خطوط سفید روی باند فرودگاه به این معنی است که شما برای پرواز آماده می‌شوید و خطوط زرد به این معنی است که احتمالا هواپیمای شما در فرودگاه دچار مشکل فنی شده است و شما باید آرامش خود را حفظ کنید.