زیبایی در زنان از منظر اسلام

زیبایی در زنان از منظر اسلام

زیبایی در زنان از منظر اسلام، خانواده، امن ترین حریم انسانی است؛ حریمی امن، برای رفع نیازهای فطری و غریزی؛ حریمی گرم، برای ناز کردن و نیاز خریدن؛ حریمی که باید آن را ساخت و از آن حمایت کرد. در این حریم است که می توان نیازها را پاسخ گفت و شادمان زندگی کرد.

 

یکی از این نیازها، نیاز به زیبا بودن و زیبا جلوه کردن است. زن، ذاتاً طالب زیبایی و زیباتر شدن است و بر اساس همین نیاز بود که آرایش، از همان آغازین روزهای خلقت با آدمی همراه بود. اسلام نیز در عین حال که به حفظ و حراست از حریم امن خانواده و جلوگیری از ایجاد زمینه های حرام و گناه توجه دارد؛ از این خواست و فطرت زنانه نیز غافل نشده و به طوری که گاه در قالب روایات مختلف و متعدد، بر زینت داشتن در خانه و نزد همسر تأکید شده است. چنانچه در روایات فراوانی نیز بر این امر تأکید شده است:

 

امام صادق علیه السلام می فرمایند: «بر زن لازم است بهترین عطر را به خود بزند و نیکوترین جامه خویش را بپوشد و جالب ترین زیورآلاتش را بیاویزد.[1]». و یا از امام باقر علیه السلام نقل شده است: «بر زن سزاوار نیست كه خود را زینت نكند بلكه مستحب است كه زینت كند، اگر تنها گردن بندى در گردن داشته باشد و سزاوار نیست او را كه ترك كند رنگ دستش را اگر چه اندكى حنا بر دست بمالد؛ هر چند زن سال دار باشد.[2]»

 

در حقیقت، تلاش دین بر اینست که تا حد ممکن، با طبیعت آدمی همراه باشد و بنایش بر سهولت و سازگاری با ذات انسان قرار بگیرد. در این مورد نیز، هم به غریزه زنانگی زن توجه شده است، هم به حفظ حریم خانه و خانواده و هم تلاش شده تا با بیان حدودی برای ارضای این غریزه طبیعی در محیط اجتماع، از ایجاد زمینه های حرام و گناه و فروپاشی حریم های محرم و نامحرم و خانواده جلوگیری شود. در این راستا نیز به بیان حدودی برای ارضای این غریزه طبیعی در محیط اجتماع پرداخته که مروری بر این حدود خالی از فایده نیست.

 

تاتو کردن، راه دیگری برای زیباتر کردن و تغییر مدل ابروست؛ حدی که مراجع برای آن مشخص کردند و معیاری که برای جواز ظاهر ساختن آن بیان کردند آنست که اگر عرف مردم آن را زینت بدانند، باید پوشانده شود.

 

یکی از زیبایی های زنان، ابروان آنهاست. آراستن ابرو شیوه های مختلفی دارد؛ آنچه مراجع درباره برداشتن ابرو گفته اند آنست که صرف برداشتن آن، زینت به حساب نمی آید و لزومی به پوشاندن آن نیست[3]؛ هرچند برخی از مراجع معتقدند ابرویی که برداشته شده را باید پوشاند.[4]

 

تاتو کردن، راه دیگری برای زیباتر کردن و تغییر مدل ابروست؛ حدی که مراجع برای آن مشخص کردند و معیاری که برای جواز ظاهر ساختن آن بیان کردند آنست که اگر عرف مردم آن را زینت بدانند، باید پوشانده شود.[5]

 

زینت دیگری که در اسلام هم بر آن توصیه شده، سرمه کشیدن است. برخی از مراجع سرمه کشیدن را بلااشکال می دانند[6] و برخی معتقدند اگر زینت به حساب بیاید و موجب جلب توجه شود، جایز نیست[7]؛ اما برخی دیگر بدون هیچ قیدی، حکم به پوشاندن آن کرده اند[8].

 

آنچه در این میان بیش از همه به چشم می خورد و می تواند به عنوان معیار فقها برای حد و حدود زینت زن در اجتماع به شمار آید، صدق عنوان «زینت» است. بدین معنا: اقدامی که از جانب زن، برای تغییر ظاهر خود صورت می گیرد، در صورتی که در عرف از آن تعبیر به زیبایی شود و مردم آن را عاملی برای زیبایی و اقدامی در جهت زیباتر شدن و به چشم آمدن بدانند، آن عمل بی اشکال است و محدودیتی برای انجام دادن آن وجود ندارد، اما آن زینت باید پوشانده شود. چنانچه در مورد ناخن هم گفته شده که اگر ناخن بلند باشد، زینت محسوب شده و باید پوشانده شود[9].

 

قید دیگری که به عنوان معیار ذکر شده، جلب توجه نامحرم است. آنچه در مورد عطر زدن در بیان فقها آمده آنست که اگر موجب تهییج و تحریک[10] و یا جلب توجه[11] شود، باید از آن اجتناب شود.

 

 

پی نوشت:

[1] . وسائل الشیعه، ج20، ص158.

[2] . لوامع صاحبقرانیه، ج2، ص62.

[3] . حضرات آیات سیستانی و مکارم شیرازی.

[4] . آیت الله بهجت.

[5] . حضرات آیات خامنه ای، سیستانی و مکارم شیرازی.

[6] . آیت الله سیستانی.

[7] . حضرات آیات خامنه ای، سیستانی و مکارم شیرازی.

[8] . آیت الله بهجت.

[9] . حضرات آیات خامنه ای، بهجت.

[10] . آیت الله سیستانی.

[11] . حضرات آیات خامنه ای و بهجت.

 

گردآوری : فراناز

مطالب داغ هفته اخیر